“Böyle Olmuyor” Şiiri

iğde kokuları ıtır. söğüt gölgesi 

serin. su sesleri 

uzanıp boydan boya 

unutup ser vermeye ahdettiğim ne varsa 

hâtırımı, hâtıramı 

hayra yormadan bir daha 

cebelleşmeyi güneşe satarak 

dallarda güvercinler 

 serin gölgeler su çağıltısı ıslıklar 

  fakat olmuyor 

işte bakın kaygılı başım 

yumuşak çimenler tünek 

güvercinliklere sansarları salıyor 

ürküp kaçan başım 

kırgın bir heveskârım oysa 

ser vermeye ahdettiğim ne varsa 

olmuyor 

bütün gölgelerle kalıyor cesedim 

gölgelerde kalıyor 

başım 

bir beden bekliyor 

biraz kan taze et ve kemik 

kırılmaz bir ışık huzmesi 

benden fışkırmalıymış 

 ah! ne yapsam olmuyor 

bakın suya inmiş bir serçe 

bir güvercin 

yaralanmış d 

    ü 

        ş 

   ü 

          y 

o 

r 

bakışları ürkek ellerime düşüyor 

      çırpınıyor, 

  çırpınıyor, 

             çırpınıyor 

       çığlık 

     çığlığa… 

      olmuyor 

belki yer çekiminden düşmüyor 

arzı cezbeden gökten 

işte bakın. “benim” ellerime düşüyor 

“benim” 

bilmediğim şeyler var 

öylesine olmuyor. 

serin serviler söğüt gölgesi 

kalsın ikindi sonuna kalsın 

çimenler filan 

seni bütün bir bahar uçursun ey güvercin 

Baharı Ismarlayan 

fakat yaranı 

karayakılar yapıp saracağım 

ellerimde ne çok garipsin 

mavi gökten eksik bir çift kanat 

karayakılar yapıp saracağım 

böyle olmuyor